Definisi loft

Salah satu ciri yang paling mendefinisikan konsep loteng adalah kekurangan bahagian antara ruangnya, yang tidak lagi boleh dipanggil bilik. Loteng boleh digambarkan sebagai bilik besar di mana ruang makan atau ruang tamu mempunyai sambungan langsung ke bilik tidur dan dapur, contohnya. Dalam sesetengah kes, loteng boleh mempunyai bahagian yang minimum seperti tiang, blok konkrit atau bahan yang berfungsi sebagai bahagian yang tidak lengkap, tangga, dan sebagainya. Ia juga biasa untuk sebuah loteng mempunyai lebih daripada satu lantai, yang memperluaskan ruang dan menghubungkan permukaan yang berbeza antara satu sama lain. Di samping itu, loteng cenderung disiapkan dalam gaya minimalis yang mengekalkan kesederhanaan dan tiada beban unsur-unsur dengan cara yang sama bahawa tidak ada peningkatan bahagian visual.

Loteng itu dilahirkan sebagai rumah di tahun 1950-an di New York City daripada penggunaan beberapa sektor kilang, syarikat dan bangunan yang terbengkalai. Itulah sebabnya ia biasanya berkaitan dengan jenis penduduk tertentu (canggih, intelektual, moden, minimalis, dll) dan biasanya mahal kerana keluasan ruangnya. Memiliki asal-usul jenis ini, loteng biasanya merupakan pembinaan dengan siling-siling yang sangat tinggi, dengan banyak tingkap yang membolehkan cahaya masuk dan menghasilkan lebih banyak ruang daripada yang sedia ada. Sebagai tambahan kepada gaya minimalisnya, asal loft juga biasanya memberikan gaya perindustrian atau tidak sangat hangat, dingin, dilucuti dan luas.